bkobar blk awal coz ghairah nk tgk semi final msia vs china. Sharp pkl 7 dh tpacak depan rumah. ini mmg kes tlebih semangat walaupon hakikatnye, kt hati mmg tdetik msia nk menang dlm 35% je. Masa kt tmpt keje dh bkire2, if perseorangan pertama LCW menang, insyallah yg lain akn turut sama. Tp klu dia kalah, sndiri mau ingat la. Huhuhuhuh...
Semangat dok depan tv, tgk game. First game dh dpt merasakan, agak susah kite mau menang coz semangat LD bjuang cam lain mcm. Tp tetap den bkobar2 nk tgk. Malang sekali ku hampa, LCW kalah dengan LD straight set yer... mood masa tu mmg dh down nk tgk, hahahahahaha... aku plak yg terover nk sedih nag stress bagai.
Lepas solat maghrib, siap2 tunggu member dtg kuar melepak kat kedai mamak. Beregu ke-2 pon tgk masa tu, cam nk kalah. Terus mood nk kuar dh xde. Tp tpaksa ku gagahi coz member dh smpai depan uma. Smpai kedai mamak, dorang pon dok buka siaran Piala Thomas. Tgk tv dah 0-2 beb. mmg masa tu dh hancur lebur harapan nk menang. knp plak aku yg tlebih sedih. x mkn pon, just order air. penangan piala thomas konon. cits..... :-p Ops!! kite kalah 0-3 yer. Sungguh sadis..
Dh tu malas nk tgk, just borak2 kosong pasai diri sndiri la, blogger la... hohohohoho.. then terus blk uma, lepak2 jup ngan dorang. Bila mak pak den smpai, mereka pon beransur la pulang...
Jeling2 tgk ape la mak bwk blk, tetiba perut terus rsa kelaparan. x kan la nk mogok lapar sbb msia kalah separuh akhir kn. xde maknanye, baik den makan sepuasnye. Biasa la menu kedai kn... nasi grg ape tah, tomyam campur ngan telur bungkus. Itu pon dh cukup mnngenyangkn. Untung nye dok ngan family, klu mak x masak... mesti dia tapau beli kt kedai. Heheheh... jimat jimat...
No comments:
Post a Comment